Kiedy warto zaangażować doświadczonych doradców restrukturyzacyjnych we wdrażanie programu naprawczego?

Zastanawiałeś się kiedyś jak często w swojej karierze wdrażałeś złożony program naprawczy?

A jeśli już, to ile razy podczas wdrożenia się potknąłeś? Gdy gra idzie o tak wysoką stawkę, jak uratowanie firmy, wówczas nie ma miejsca na eksperymenty. Nikt nie da Ci drugiej szansy. Dlatego w takich przypadkach zdecydowanie lepiej skorzystać z lekcji na cudzych błędach, zaangażować ekspertów i posiadane przez nich doświadczenia.

Takim bogatym wachlarzem doświadczeń dysponują wyspecjalizowani doradcy restrukturyzacyjni, którzy działając w zespole łączą doświadczenie managerskie niczym lekarze na „konsylium”.

Co potrafi wnieść doświadczony doradca restrukturyzacyjny do implementacji programu naprawczego?:

• Praktyczne lekcje z wdrażania podobnych programów, dzięki czemu zmniejszy prawdopodobieństwo popełnienia błędów;
• Zarządzi kompleksowością wyzwania, jaką jest wdrożenie planu naprawczego i skoordynuje wachlarz działań;
• Wypełni lukę przywództwa (na czas transformacji, czy też w przypadku odejścia kluczowych osób);
• Zdefiniuje podstawowe mierniki pozwalające śledzić postęp wdrożenia i osiągane rezultaty;
• Wprowadzi narzędzia ułatwiające monitoring postępu poszczególnych inicjatyw;
• Pomoże zarządzić komunikacją z interesariuszami (moment oraz kanały komunikacji);
• Odciąży zarząd i kadrę najwyższego szczebla, pozwalając im skupić się na bieżącym prowadzeniu spraw firmy;
• Spełni rolę sparring-partnera dla zarządu i kadry zarządzającej najwyższego szczebla przed wdrożeniem trudnych decyzji;
• Poprowadzi tzw. biuro restrukturyzacyjne;
• Pomoże wyłonić w organizacji bazę talentów do skutecznej realizacji programu naprawczego;
• Będzie obiektywny w ustalaniu priorytetów działań;
• Pomoże w pokonywaniu oporu organizacji;
• Zdyscyplinuje zespół do wdrożenia programu naprawczego;
• Zrówna i skoordynuje działania wewnątrz organizacji, jak i z udziałem interesariuszy;
• Zainicjuje modyfikację programu, gdy sprawy nie będą szły po myśli pierwotnie ustalonego planu;
• Zwiększy prawdopodobieństwo uniknięcia „pozorności” działań;
• Podniesie wiarygodność wdrażanego programu w obliczu interesariuszy (jak: inwestorzy, banki czy obligatariusze), co pomoże w powstrzymaniu ich od wszczęcia egzekucji (tzw. ‘stand still’).