Główne wyzwanie we wdrażaniu programów naprawczych i restrukturyzacyjnych
26 lutego, 2025
Przeczytasz w 1 minuta
Największym wyzwaniem we wdrażaniu programów naprawczych czy restrukturyzacyjnych jest konieczność dokonania trzech kluczowych zmian, w zasadzie jednocześnie:
- Zmiany sposobu myślenia;
- Zmiany sposobu planowania;
- Zmiany sposobu działania.
Preludium do wprowadzenia powyższych zmian jest uświadomienie sobie, że dotychczasowe pomysły, sposób ich planowania oraz metody działania doprowadziły do sytuacji w jakiej znalazł się biznes. Stąd też bez ich zmian się nie obejdzie.
- Czekanie na poważny kryzys a w rezultacie zbyt późno podjęte działania (ciężko odwrócić sytuację, bo brakuje już zasobów gotówki oraz czasu na przeprowadzenie niezbędnych zmian);
- Paraliż decyzyjny, by ruszyć naprzód;
- Zwlekanie z działaniem w poszukiwaniu rozwiązania idealnego czy nie niosącego ryzyka;
- Brak doświadczenia działania w sytuacjach kryzysowych (zawsze było dobrze lub przynajmniej stabilnie);
- Niezrozumienie powagi sytuacji i konieczności zmiany podejścia, procesów, nawyków;
- Motywacje i cele interesariuszy rozbieżne z celem programu naprawczego (jawnie lub skrycie);
- Koncentracja na najłatwiejszych działaniach (zapewniają komfort, że coś robimy) zamiast tych przynoszących największe korzyści (odsuwane w czasie, bo trudne);
- Niechęć do wprowadzania zmian w obszarach poszczególnych managerów („zmiany u innych są jak najbardziej potrzebne, byle nie u mnie…”) najczęściej wynikająca z lęku przed utratą (korzyści, benefitów, pozycji, władzy);
- Wyścig z upływającym czasem i poślizg wynikający z przeszacowania możliwości i kompetencji managerskich;
- Poślizg we wdrażaniu inicjatyw wynikający z czynników zewnętrznych;
- Wiele inicjatyw wdrażanych w tym samym czasie i wyzwanie zapewnienia zasobów oraz ich skoordynowanie;
- Niedobór zasobów (osobowych, gotówki);
- Bariery specyficzne dla branży (np. nie możemy przerwać produkcji, bo działamy w ruchu ciągłym – patrz np. huta szkła);
- Nieumiejętność komunikowania trudnych zmian (przekonania interesariuszy do zmian);
- Pozorność podejmowanych przez niektóre strony czy osoby działań;
- Sabotowanie działań w obawie przed utratą dotychczasowych korzyści.